.png)
Komunikat Naczelnej Prokuratury Wojskowej z dn. 1.09.2015 r.
01.09.201508:12
Marcin Maksjan
W związku z dzisiejszą publikacją w „Gazecie Polskiej Codziennie” pt.: „Prokuratorzy od Smoleńska idą do cywila” autorstwa red. Piotra Nisztora, poniżej prezentujemy pytania, jakie wymieniony dziennikarz przesłał na pocztę elektroniczną rzecznika prasowego NPW w dniu 25 sierpnia 2015 r. (pisownia oryginalna):
„1. Ilu prokuratorow wojskowych z NPW i WPO w Warszawie zamierza w najblizszym czasie stanąć na RWKL lub juz zlozyla wniosek o komisje lekarska?
2. Czy NPW znana jest mozliwosc po orzeczeniu przez RWKL najniższego stopnia niepełnosprawnosci pojscie na emeryture wojskowa, a następnie uzyskanie rownorzędnego stanowiska w prokuraturze cywilnej?
3. Czy NPW potwierdza, że jeśli RWKL orzeknie niepelnosprawnosc w związku z pełnieniem sluzby wojskowej do emerytury kazdego z takich prokuratorow doliczony zostanie 15 proc. dodatek?
4. Ilu prokuratorow zamierza skorzystac z takiego rozwiązania? czy wśród nich są prokuratorzy Artymiak i Szeląg?”.
Na tak sformułowane pytania red. Nisztor otrzymał w dniu 26 sierpnia 2015 r. następującą odpowiedź:
„w odpowiedzi na przesłane w dniu 25 sierpnia 2015 r. o godz. 15:42 pytania, uprzejmie informuję, że:
Ad. 1 i 4 – zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1414 z późn. zm.), każdego żołnierza zawodowego kieruje się z urzędu bądź na jego wniosek do wojskowej komisji lekarskiej, która ustala zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia zawodowej służby wojskowej. Do dnia dzisiejszego żaden z oficerów - prokuratorów aktualnie pełniących służbę w NPW i WPO w Warszawie nie złożył takiego wniosku. Jednocześnie informuję Pana, że w prokuraturze wojskowej nie prowadzi się ewidencji, której przedmiotem są zamierzenia poszczególnych prokuratorów, w szczególności wynikające z ich stanu zdrowia. Żaden przełożony prokurator, w tym także Zastępca Prokuratora Generalnego - Naczelny Prokurator Wojskowy nie ma prawa pytać swoich podwładnych o zamiary związane z leczeniem czy badaniem ich stanu zdrowia. Jest to konsekwencją prawa każdego obywatela (w tym prokuratora), do zachowania poufności informacji związanych z jego leczeniem, która wywodzi się bezpośrednio z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej – art. 47 przyznaje obywatelowi prawo do ochrony życia prywatnego, a art. 51 – prawo do ochrony przed ujawnieniem informacji dotyczących jego osoby. Dodatkowo nadmieniam, że tajemnicę lekarską reguluje art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2015 r. poz. 464);
Ad. 2 i 3 – przedmiotem Pańskich pytań są przepisy powszechnie obowiązującego w Polsce prawa, które nie wchodzą w zakres pojęcia „informacja publiczna”, ani w zakres informacji uzyskiwanych w trybie ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. nr 5, poz. 24 z późn. zm.). Niemniej jednak informuję Pana, że zagadnienie, o które Pan pyta w pytaniu nr 2, reguluje art. 62 a ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze ( Dz. U. z 2011 r. nr 270, poz. 1599 z późn. zm.), a w pytaniu nr 3 – art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2015 r. poz. 330).
Rzecznik prasowy NPW
wz. mjr Marcin Maksjan
Wszelkie prawa zastrzeżone © NPW 2009